Treść

Beskid Wyspowy stanowi fragment fliszowych Karpat Zewnętrznych i w długim łuku karpackim jest jedną z najbardziej na północ wysuniętych grup górskich. Nazwa Beskidu Wyspowego nawiązuje do charakterystycznej i oryginalnej rzeźby terenu, którą tworzy szereg izolowanych wzniesień o stromych stokach i spłaszczonych wierzchołkach. We wschodniej części wyspowy układ wzniesień zanika i przechodzi w długie pasma schodzące ku dolinie Dunajca.

Beskid Wyspowy sąsiaduje od południa z Gorcami i Beskidem Sądeckim, od wschodu z Pogórzem Rożnowskim, od północy z Pogórzem Wiśnickim, natomiast krańce zachodnie sięgają Beskidu Średniego i Żywieckiego. Szczegółowe granice, zwłaszcza północna, są dość trudne do ustalenia i opisania, ponieważ opinie czołowych polskich geografów nie zawsze pokrywają się z ogólnie przyjętą konwencją podziału polskich Karpat.

Dariusz Gacek w przewodniku "Beskid Wyspowy" zaproponował taki przebieg granic Beskidu Wyspowego:
"Na południu granica biegnie od Rabki wzdłuż Raby do Mszany Dolnej, stąd Mszanką na przełęcz Przysłop, dalej Kamienicą przez Szczawę do Dunajca w Zabrzeży.
Granica wschodnia biegnie wzdłuż Dunajca od Zabrzeży przez Nowy Sącz, Jezioro Rożnowskie do miejscowości Tropie i Witowice, gdzie do Dunajca wpada Łososina.
Skomplikowana granica północna biegnie krótko wzdłuż Łososiny do jej połączenia z potokiem Białka, dalej w górę Białki na zachód, przez Wojakową do Rajbrotu. W rejonie Rajbrotu granica północna Beskidu Wyspowego biegnie krotko wzdłuż potoku Uszwica, a następnie przez niewielki dział wodny koło Bytomska do doliny potoku Sanka, a potem wzdłuż Sanki i potoku Trzciana na zachód, do Łapanowa. Z Łapanowa wzdłuż Stradomki, aż do Raciechowic, tu osiąga ona kolejny dział wodny (oddzielający zlewnię Stradomki i Krzyworzeki) i schodzi w stronę obniżenia Wiśniowej.
Granica zachodnia biegnie początkowo doliną Krzyworzeki, a nastepnie wzdłuż potoku Kobielnik wspina się na przełęcz Wierzbanowską (oddziela ona Beskid Wyspowy od Średniego). Dalej wzdłuż potoku Węglówka i Kasinka dochodzi do Raby, którą krótko na północ do Lubnia, gdzie następuje połączenie z potokiem Krzeczowskim. Tym potokiem i następnie działem wodnym między dorzeczem Raby i Skawy, wzdłuż "Zakopianki" z powrotem do Rabki."

Najwyższe kulminacje Beskidu Wyspowego to: Mogielica (1170 m), Ćwilin (1072 m), Jasień (1062 m), Modyń (1029 m), Luboń Wielki (1022 m), Śnieżnica (1006 m), Szczebel (976 m), Lubogoszcz (968 m), Łopień (951 m), Jaworz (921 m) oraz Sałasz (909 m).

Niezwykłego uroku dodają Beskidowi Wyspowemu przełęcze, w większości dostępne komunikacyjnie. Najbardziej znane i uczęszczane to przełęcz Gruszowiec (660 m) nieopodal Mszany Dolnej (biegnie nią droga krajowa nr 28), przełęcz między Cichoniem i Ostrą (800 m) przy drodze z Kamienicy do Limanowej oraz przełęcz Przysłop nad Lubomierzem. Równie malownicze są też: Przełęcz Słopnicka (766 m) nad wsią Słopnice oraz Przełęcz Rydza Śmigłego (700 m) oddzielająca Łopień i Mogielicę we wsi Chyszówki.

Jak więc widać do centrum tych pięknych gór można dotrzeć nie tylko na piechotę, ale także samochodem bądź autokarem.